ដកស្រងពី :
លូកា ១:៥៣ ឯមនុស្សឃ្លាន ទ្រង់បានចម្អែតដោយរបស់ល្អ តែពួកអ្នកមាន ទ្រង់បាន បណ្តេញឱ្យទៅទទេវិញ ។
ព្រះគុណរបស់ព្រះ ត្រូវបានបម្រុងទុកសម្រាប់មនុស្សមួយប្រភេទ នោះគឺអ្នកស្រេកឃ្លាន ។ យើងត្រូវតែដឹងថា ការជឿនទៅមុខខាងឯវិញ្ញាណ គឺផ្អែកលើការស្រេកឃ្លានរបស់យើង ។ មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លាននូវសេចក្ដីសុចរិត ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានឆ្អែត ។
ខ្លឹមសារ :
លូកា ១:៥៣ ឯមនុស្សឃ្លាន ទ្រង់បានចម្អែតដោយរបស់ល្អ តែពួកអ្នកមាន ទ្រង់បានបណ្តេ-ញឱ្យទៅទទេវិញ ។
ម៉ាថាយ ៥:៦ មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លាននូវសេចក្ដីសុចរិត ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានឆ្អែត ។
I. លូកា ១:៥៣ និយាយថា “ឯមនុស្សឃ្លាន ទ្រង់បានចម្អែតដោយរបស់ល្អ តែពួកអ្នក មាន ទ្រង់បានបណ្តេញឱ្យទៅទទេវិញ” ខនេះបង្ហាញឱ្យយើងឃើញថា ព្រះគុណរបស់ព្រះ ត្រូវបានបម្រុងទុកសម្រាប់មនុស្សមួយប្រភេទ នោះគឺអ្នកស្រេកឃ្លានម្នាក់ :
A. មានតែអស់អ្នកដែលមានតម្រូវការខ្លាំងនៅផ្នែកខាងក្នុងនិងអស់អ្នកដែលបានតាំងចិត្តដើម្បីជួបព្រះប៉ុណ្ណោះទើបនឹងទទួលព្រះគុណរបស់ទ្រង់ ។
B. យើងត្រូវដឹងថា ការជឿនទៅមុខខាងឯវិញ្ញាណ គឺផ្អែកទៅលើការស្រេកឃ្លានរបស់យើង ។
II. ម៉ាថាយ ៥:៦ និយាយថា “មានពរហើយ អស់អ្នកដែលស្រេកឃ្លាននូវសេចក្ដីសុចរិត ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹងបានឆ្អែត” ពួកអ្នកដែលស្រេកឃ្លាន នឹងបានឆ្អែត ដ្បិតពួកគេគឺជាពួកអ្នកដែលមានពរ ។
A. រាល់ការជឿនទៅមុខខាងឯវិញ្ញាណទាំងអស់ ចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលព្រះចាប់ផ្ដើមធ្វើការល្អនៅក្នុងមនុស្សតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដោយការបង្កើតឱ្យមានចំណង់យ៉ាងខ្លាំងនៅផ្នែកខាងក្នុង ។
B. ការដុនដាប គឺចេញមកពីការព្រងើយកន្តើយពីខ្លួនឯង រីឯការជឿនទៅមុខ គឺចេញមកពីការស្រេកឃ្លាន ។ ដំបូង ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្កើតឱ្យមានសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នាដែលមិនចេះអស់នៅក្នុងយើងកាន់តែច្រើន ហើយបន្ទាប់មកព្រះជាម្ចាស់យាងចូលមកក្នុងយើង ដើម្បីធ្វើឱ្យយើងស្កប់ចិត្ត និងបានឆ្អែត ។
III. យើងត្រូវតែអនុវត្តការងារនៃការធ្វើឱ្យនៅទទេស្អាតរបស់ទ្រង់ជាមុនសិនដ្បិតនៅពេលណាដែលយើងនៅទទេស្អាតព្រះអម្ចាស់នឹងចម្អែតយើង ។ ព្រះកំពុងរង់ចាំឱ្យយើងទុកខ្លួនយើងឱ្យនៅទទេស្អាត—ម៉ាថាយ ៥:៦ ។
IV. ខ្សោយណាស់ឥតមានកម្លាំងសោះ / តែខ្ញុំពឹងផ្អែកលើព្រះហស្ត / ឱ្យវិញ្ញាណនៃព្រះដ៏សប្បុរស / សូមឱ្យសូមសណ្ឋិតឥលូវ / សូមសណ្ឋិតនៅក្នុងចិត្ត / ឱ្យព្រះយេស៊ូសូមថ្នមថ្និត / ឱ្យវិញ្ញាណនៃព្រះយាងមក / សណ្ឋិតពោរពេញក្នុងចិត្តផងខ្ញុំ / (ចម្រៀងជាភាសាខ្មែរលេខ ២១៧ , ភាសាអង់គ្លេសលេខ ២៦៧) ។